1942 Bursa doğumluyum. Uzun yıllar Yeşil Caddesi’nde oturduk. Babam Ahmet Ertekin Tuzpazarı Caddesi 182 numaralı dükkanda en az yarım asır aktarlık yaptı. 1897 Azerbaycan doğumluydu. Bursa’ya 13 yaşında gelmiş. Koza Han’da çay ocağında askıcılık, daha sonra çarşıda ayakkabıcı çıraklığı ve Aktar Acem Mehmet Efendi’nin yanında çalışmış. Aktarın yanında epeyce devam etmiş. Ustasının çocuklarının ayakkabılarını giymiş. Öyle kendini idare etmiş.

Daha sonra İranlı Cezayir adında birisiyle ortak aktar dükkanı açmış. Sonra cumhuriyetin ilanından sonra yabancı tebaaların Türkiye’de iş yapması yasaklanmış. Babam Türk tebaasına geçerek işine devam etmiş. Ancak İranlı ortağı Türk tebaasına geçmek istemediği için onun hissesini de satın almış. Ortağı da İran’a geri dönmüş.

Ben de 14 yaşından beri çarşıda babamın yanında çalıştım. Sonra babam dükkanı bana bıraktı. Bende biraz çalıştırdıktan sonra kiraya verdim.

Çarşıda maddiyat dostluğu yoktu. 8.00-8.30’da dükkanı açmazsa, komşumuz hastamı diye merak ederdik. Durumumuz iyiydi ama mazbut bir hayat yaşardık. Evimize uzun yıllar telefon almadık mesela… Masraf yapmazdık. Şimdiki nesil gibi doyumsuz değildik. Lüksümüz pek yoktu. Büyüklere çok saygılıydık. Komşu büyüğümüz bir hatamız olduğunda bizi azarlayabiliyordu.

Sibel Gök tarafından 13.04.2010 tarihinde görüşülmüştür.