Hasan Bozkurt ile sözlü tarih görüşmesi

1929 yılında Bilecik/Osmaneli ilçesinin Aydanyaylası köyünde doğdum. İlkokulu Yenişehir’de okudum. 14 yaşında Bursa’ya geldim. Sanat Okulu imtihanlarına girdim olmayınca İsmail Hakkı Tekkesi’nin orada Maarif yurt açmıştı. Öksüzler barınsın, aynı zamanda da ustaların yanında çalışsın diye. Bende oraya yerleştim. Dökümcü Rıza Sakman’ın yanında çıraklığa başladım. Sene 1943 falandı. Ustamın dükkanı çancılarda idi. Sabah dükkan, akşam yurt 19 yaşına kadar böyle devam ettim. 19 yaşında artık kalfa olmuştum. 1949 yılında askere gittim. Asker dönüşü Çancılar’da (1951 yılında) Nazmi Tunçdöken ile ortak olarak döküm işi yaptık. 1954 yılında da şu an hala işime devam ettiğim Cumhuriyet Caddesi Tahıl Hanı içine geldim.

Çancılardaki dükkanımın karşısında, şu an cep telefonu satılan yerde bir han vardı. Arabacılar gelip giderdi. O zamanlar çancılarda hasırcı, Kahveci Kazım, nalbant dükkanı, saracçılar, hayvan kılından örme heybe yapanlar vardı. 3 tane dökümcü vardı. Bunlar; Rıza Usta, dökümcü Kazım Usta, dökümcü Nazmi Usta idi. Dökümcüler önceden çoğunlukla atların koşum takımlarının süslemesini yaparlardı. Çoğunlukla Anadolu’ya mal verilirdi. Şimdi daha çok tornacı malzemesi döküyoruz.

1954 yılında Tahıl Han’a geldiğimde daha çok at arabası, fayton imalatçıları vardı. Bunlar arabanın ahşap kısmını yapan marangozlar, demir aksamını yapan demirciler, araba tekerleği yapanlar ve en son arabaları boyayan boyacılardı. Tahıl Han’ın içinde günde 8-10 araba sıfırdan yapılır, Anadolu’ya sevk edilirdi. Hacı Kınalı en meşhur arabacıydı. Talat Deniz’in babaları vardı araba tekerleği yapardı.

Tahıl Han’da ayrıca Nazmi Tunçbilek’in dokuma tezgahları vardı. Biz Tahıl Han’da toplam 5 dökümcüydük. Şimdi bir tek ben kaldım. Önceden 600-1000 arası müşterimiz varken bugün 200-300 kadar müşterimiz kaldı.

Sibel Gök tarafından 10.02.2010 tarihinde görüşülmüştür.

ARAMA YAP