1951 senesinde Bursa’da doğdum. Doğma, büyüme Kayhanlıyım. Alemcilik bizde dede mesleği. Dedem Bursa’da Mustafa Efendi (Bakırcı) diye bilinir ve çok saygı görürmüş. Zamanında çok çırak yetiştirmiş. Kendisi ise ustalık beratını Ulucami’de 1889 senesinde almış. O dönemde Esnaf Loncaları varmış. İşyeri açacaklara destek verirler, teşvik ederlermiş. Dedemde muaffakatını alıp peştamalını kuşanmış ve ilk işyerini Kapalıçarşı’da açmış. Fakat 1958’de çarşı yangında büyük zarar görünce, Belediye bu yangında zarar gören esnafa Bugün Bıçakçılar Çarşısı diye bilinen alana dükkanlar yaptı. Babam bu dönemde baba mesleğine özeniyor ve dedemin yanında işi öğrenmeye başlıyor. Babam aslında okumuş tahsilli biriydi. Kaymakamlık görevi de yaptı. Herhalde bu meslek ona daha yakın geldi. Ben ise mesleğe 1975’de babamın yanında işi öğrenerek başladım. Yani ailede mesleğimizin 3. kuşak temsilciyim. Bıçakçılar çarşısındaki yerimizden 2002-2003 yılları arasında, buradaki dükkanların kaldırılması ile ayrıldık. Kayhan’da doğup büyüdüğümüz eski bir evimiz vardı. Onu atölyeye dönüştürdük. Şu anda kullandığımız aletlerin bazıları dedemizden kalma. Bursa, şehir dışı hatta yurtdışından bile alem siparişleri alıyoruz. Dedemiz, babamız bize hep en iyisini yapmayı öğretti. Zaman içerisinde çok rakiplerimizde oldu ama kaç kuşaktır bu mesleği devam ettiriyoruz. Buda bizi mutlu ediyor. Yeşil Cami, Yıldırım Cami, Muradiye Külliyesi alemleri ile bir çok tarihi caminin alemlerini biz yaptık. Bazılarının ise onarımlarını gerçekleştirdik.

Alemci Ayhan Savut atölyesinde-Kayhan Çarşısı

Bakır levhaları fabrikalardan satın alıyoruz. Özellikle Maraş’tan alır ve işleriz. Aslında ben Torna tesviye mezunuyum ama bu mesleğin bir cazibesi var herhalde ki halen devam ediyorum. Hatırlıyorum da, cumhuriyet bayramlarında bakır eşyaları, çekiçleri, örsleri bir kamyonun arkasına atar, bakırlara vura vura sesler çıkartarak gezerdik. Bizler yine çok şanslı nesilleriz ki bazı şeylere yetişebildik. Bizden sonrakiler ise belki bu gibi mesleklerin varlığından haberdar bile olamayacaklar. Bunlar aslında tarih kokan meslekler. Kimi zaman, bu meslekleri görebilmek için çarşıda şöyle durup, etrafımıza, geriye bırakılan eserlerimize bakmamız bile yeterli olacaktır.

Ayhan Savut’un alem yaparken kullandığı malzemeler

Esra Çobanoğlu tarafından 26.01.2010 tarihinde görüşülmüştür.