1929 yılında İnkaya Köyü’nde doğdum. 1976 yılından beridir de Nilüfer Köylü Pazarı’ndayım. Eskiden burası Nilüfer Sineması idi. 1940-1945 yıllarında yaz sezonunda Dinarlı Mehmet ve Mülayim Pehlivan’ın güreşleri olurdu. 1952’den sonra göçmenler gelmeye başlayınca burası onlara iş yeri olsun diye pazar yeri olarak düzenlendi.

İnkaya’dan Çekirge’ye at veya eşekle inerdik. Çekirge’den Yıldırım arabalarına binerdik. Bu arabalar 8-10 tane kırmızı arabaydı. Onlarla Tahtakale’ye gelirdik. Tahtakale’de o zaman 12-13 han vardı. Çerkez Han, Pekmez Han, Tahal Hanı, Aralık Hanı, Rüstem’in Hanı, Ali Çavuş’un Hanı gibi bir sürü han. Bizim kundağımız Tahtakale’de açıldı. Çocukluktan beri oradayız. Köylü oradaki bakkallardan alışveriş eder. Kahvehanelerinde otururdu. Kırcalı Mehmet Dayı bizim bakkalımızdı. İnkaya ve Çongaralılar (Yiğitali Köyü) aynı kahvede otururdu. Şimdi o kahve lokanta oldu. İnkaya Çongara kahvesi nerde dedin mi herkes bilirdi. Mesela Arnavutlar’ın kahvesi ayrıydı. Pazarcı Fahrettin Tırpancı, Hacı İlyas, Abdurrahman Dayı, Kelemci İlyas vardı. Giyim kuşam için Kapalıçarşı’ya gelirdik. Bezzaz Ali, aktar Cavit’ten alışveriş yapardık. Atlarla, eşeklerle kestanemizi, fasulyemizi getirir satar, alışverişimizi yapar dönerdik.

Zamanla Nilüfer Köylü Pazarı’ndan birkaç kişiye mal vermeye başladık. Bunlar Beşevlerli Raif, Eşref Dayı ve Pazarcı Rüstem’di. 1976’nın sonunda da buradaki dükkânı devir aldık. Eskiden burası çok değerliydi. Merkez Pazarı’ydı. İnsanlar yan yana zor yürürdü. Müşterilerimizle ilişkilerimizde çok iyiydi. 20 sene sonra hala aynı müşteriler geliyor. Bursa’nın büyük lokantaları hep buranın müşterisiydi. Çeyizciler başta 3-5 dükkândı. 10 seneden beri daha da çoğaldılar. Dükkânları iyi paralara devraldılar. Mal sahiplerinin de bir yerde işine geldi.

Sibel Gök 25.02.2010 tarihinde görüşülmüştür.