1949 Erzurum doğumluyum. 40 yıldır Tahtakale Mahallesi’ndeyim. Küçüklüğümdebağlamaya olan merakım ve becerimden dolayı yaklaşık otuz sekiz -otuz dokuz yıl önce Tahtakale Mahallesi İnebey Caddesi, Özdiken Pasajı adresinde dükkân açtım. O zaman sağımda Barışıcılardan Aslan Barışıcı’nın bakkal dükkânı, solumda matbaa Özcan Tokalı vardı. Kırk yıl önce Tahtakale, köylülerin yoğun olduğu bir yerdi. Vasıta yerine at, eşek olarak bu tür hayvanlar vardı. O zaman bir şey daha dikkatimi çekmişti. Köylülerin yoğun olmasına rağmen, insanlar medeniyeti, çağdaşlığı çok önceden yakalamış, belirli bir düzeyde ve kalitede ilişki ve yaşamları vardı.

Sinan Şahin İlk Dükkanın Önünde Arkadaşları ile Otururken Bakkal Aslan Barışıçı’nın Bitişiği

O yıllarda Tahtakale çok işlekti. Küçücük dükkândan kardeşlerimin tahsilini, düğünlerinin masraflarını karşılayıp evi ve ailemi idame edebiliyordum. O zamanlarda Tahtakale’ye gelen köylülere yoğun bir şekilde bağlama satıyordum. İşleri yetiştirmede zorlanıyordum. Şimdi bu dalda ortanca kızımı okuttum. İstanbul Teknik Üniversitesi çalgı yapımını bitirdi. Bir de ondört yıldan beri öğrettiğim, yetiştirdiğim Emrah İnanır’da Ege Üniversitesi çalgı yapımını bitirdi. Şimdi onlarda yardım ediyorlar. Ağaç üzerine her türlü çalgıyı üretiyoruz. Şu anda da profesyonel bir şekilde bütün müzisyenler ve ustalar bu enstrümanlarımla müziklerini icra ediyorlar. Bugüne kadar da saz perdelerine kullandığım misinalardan yaptığım hesaba göre 6.000-6500 kadar elimden sadece bağlama geçmiş. Bunun tamamı Tahtakale’de geçirdiğim yaklaşık 40 yıllık zaman içerisinde ürettiğim veya tamirini yaptığım bağlama sayısıdır.

Emrah İnanır Ustası Sinan Şahin ile Birlikte Çalışırken

sinan şahin bağlama yapımı

Şimdi Tahtakale’de eski yoğunluk yok. Eskiden Tahtakale çok farklıydı. Millet parasını ilk Tahtakale’ye getirir; oradan başlardı taksimata. Ya da alışverişte aldığınız ürün daha güzel, daha doğaldı. Kısaca millet altın, gümüş, kuyumculuk dışındaki bütün alışverişini Tahtakale’den yapabiliyordu.

CENGİZ BÜTÜN 03.09.2010